Hier begint jouw zoektocht naar het ontdekken van de mooiste steden!

Home > Blog

Blog

Nomineer je favoriete reiswebsite voor een Travvie

Vorig jaar organiseerde StedenTripper de Travvies; een award voor reiswebsites, waarbij ruim 8.400 mensen hun stem uitbrachten op hun favoriete reiswebsites. Later dit jaar vinden de Travvies 2011 plaats, en hiervoor hebben we jou hulp nodig. We hebben inmiddels een flinke lijst met leuke en inspirerende reiswebsites die we regelmatig bezoeken, maar wie weet zit jouw favoriete website hier nog niet tussen. Heb je een reiswebsite die je graag bezoekt, beheer je een website die met reizen te maken heeft, of werk je voor een travelportal? Vertel ons dan meer over deze site! Laat een reactie achter, stuur ons een email, of laat het ons weten via Facebook of Twitter . Wie weet zit je favoriete reissite dan later dit jaar tussen de genomineerden voor een Travvie.

Bekijken

De Mooiste Foto's van de Eiffeltoren

De wereldberoemde Eiffeltoren is de meest gefotografeerde bezienswaardigheid van Europa (en zelfs van de wereld). Het gebouw in de Franse hoofdstad Parijs is inmiddels miljoenen keren vastgelegd op de gevoelige plaat. Wie de Eiffeltoren zelf ooit ook nog eens wil fotograferen (of dit al gedaan heeft), zal dus een beetje creatief moeten zijn om hier een unieke foto van te maken. Inspiratie nodig? Bekijk dan eens één van de volgende, schitterende foto's van deze 300 meter hoge Franse staalconstructie. Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via Afbeelding via

Bekijken

Foto Vrijdag: Dorpje in de Dolomieten

In het noorden van Italië, tegen de grens met Oostenrijk, liggen de Dolomieten. Deze bergketen maakt deel uit van de Zuidelijke Alpen, en is door UNESCO op de lijst met Werelderfgoed Natuur geplaatst. Karakteristiek voor de Dolomieten zijn de vele gletsjers, stijle bergpieken en typische bergdorpjes, zoals hier Ortisei St Ulrich. Maker van deze foto is Frank Smout. Volgende week vind je hier weer een nieuwe foto. Zelf een foto insturen en daarmee kans maken op 25 Euro? Dat kan! Iedere maand verloten we namelijk vier cadeaucheques van 25 Euro onder alle reistips, fotos, suggesties, reacties en reisverhalen die wij hebben ontvangen. Meedoen kan hier!

Bekijken

De Europese Wonderen der Natuur

Op 07.07.2007 werden 7 Nieuwe Wereldwonderen gekozen, als opvolger van de 7 Wereldwonderen. Van het laatste septet was er nog maar eentje over (de Pyramide van Gizeh), dus het was wel tijd voor een nieuwe lijst. Van de 7 Nieuwe Wereldwonderen is overigens maar één in Europa; het Romeinse Colosseum. Deze stond dan ook fier bovenaan onze lijst met Europese Wereldwonderen. Over een aantal maanden eindigt weer een nieuwe verkiezing van Wereldwonderen. Op 11.11.2011 (ze hebben blijkbaar iets met makkelijk te onthouden data) worden uit 28 finalisten de 7 Natuurlijke Wereldwonderen geselecteerd. Onder de 28 finalisten zijn 5 Europese wonderen der natuur. Zwarte Woud (Duitsland) In het zuid-westen van Duitsland ligt een zeer bosrijk gebied, dat vroeger door de Romeinen al Silva Nigra (het donkere woud) genoemd werd. Door de enorme hoeveelheid donkere naaldbomen, was dit gebied bijna ondoordringbaar. Het landschap is eerder heuvelachtig dan bergachtig (de hoogste piek in het woud is 1.400m), en het Schwarzwald kent diverse meren en rivieren. De grootste stad in het gebied is Freiburg, dat hierdoor ook wel de Natuurhoofdstad van Duitsland genoemd wordt. Foto's via Kevin Kühler, Andreas Wonisch Vesuvius (Italië) Niet ver van de havenstad Napels ligt de vulkaan Vesuvius. Deze vulkaan, die nog altijd actief is, is voornamelijk bekend door een uitbarsting in 79 na Christus, waarbij het stadje Pompeii volledig werd overspoeld door lava. Ook in het nabijgelegen Herculaneum zijn nog restanten van deze historische uitbarsting te vinden. Door de activiteit en de ligging wordt de ruim 1.200 meter hoge Vesuvius ook wel gezien als één van de gevaarlijkste vulkanen ter wereld. De laatste uitbarsting was in 1944, maar dit was slechts een kleine eruptie. Foto's via MorBCN, Klaus Herrmann Mazoerische Meervlakte (Polen) In het noord-oosten van Polen, tussen de grens met Litouwen en de Wisla-rivier, ligt de Mazoerische Meervlakte. Gletsjers hebben hier eeuwen geleden een natuurlandschap gevormd dat meer dan 2.000 meren telt. De meervlakte grenst aan het Woud van Bialowieza, het oudste oerbos van Europa. Tussen december en april zijn de meeste meren bevroren, maar in de zomer is het gebied populair onder toeristen, wandelaars en natuurliefhebbers. De regio telt vele karakteristieke dorpjes, waarvan het jagersstadje Elk met 60.000 inwoners de grootste is. Foto's via Michal Slazak, Masurian Lake District Cliffs of Moher (Ierland) Gelegen aan de westkust van Ierland, behoren de Klippen van Moher tot de hoogste klipkusten van Europa. De kalksteenrotsen steken tot wel 120 meter boven het wateroppervlak uit, en het hoogste punt is zelfs meer dan 200 meter. De Cliffs of Moher zijn een Iers natuurmonument, en jaarlijks weten meer dan een miljoen mensen de weg naar de steile rotswanden te vinden. De klippen zijn eveneens het toneel geweest van diverse films, waaronder eentje uit de serie van Harry Potter. Foto's via Denis Angers, Mauro Roby Matterhorn (Zwitserland / Italië) De vorm van de 4.478 meter hoger Matterhorn, op de grens tussen Zwitserland en Italië, maakt de berg tot één van de meest herkenbare bergen ter wereld. De piek van de berg, die in het Italiaans overigens Monte Cervino heet, heeft namelijk een karakteristieke, spitse kromming. Het gebied rondom de Matterhorn staat bekend als een van de mooiste berglandschappen van de Alpen, door de combinatie van diverse bergtoppen, bergmeren, en groene alpenweiden. Foto's via Adrian Lindenmann, Katarina Stefanovic Voordat de finalisten werden geselecteerd door een vakjury, was er al een shortlist met 77 natuurwonderen samengesteld. Europese afvallers van deze lijst zijn onder andere de Douro rivier in Portugal, de Olympusberg in Griekenland, en de Belgische grotten van Han-sur-Lesse. Je kunt nog tot en met 10 november stemmen op de Natuurwonderen, de winnaars worden een dag later bekend gemaakt.

Bekijken

Foto Vrijdag: De Duomo van Florence

De redactie van StedenTripper.com is dol op mooie foto's, maar we hebben een zwak voor mooie creatieve foto's. Een voorbeeld hiervan is deze schitterende weerspiegeling van de Dom van Florence in een regenplas, welke is gemaakt door Dmitry Rubinshteyn. Om in te lijsten. Volgende week vind je hier weer een nieuwe foto. Zelf een foto insturen en daarmee kans maken op 25 Euro? Dat kan! Iedere maand verloten we namelijk vier Irischeques van 25 Euro onder alle reistips, fotos, suggesties, reacties en reisverhalen die wij hebben ontvangen. Meedoen kan hier!

Bekijken

Nieuw: de StedenTripper Bestemmingsplanner

Wordt het Milaan, Istanbul of liever Dublin? Wellicht Sofia of Freiburg? Of ga je toch liever naar Londen of Parijs? Het kiezen van een bestemming voor een stedentrip of weekendje weg kan best lastig zijn. En al helemaal als je niet weet wat je bij een stad kunt verwachten. Gelukkig hebben we hier iets voor bedacht: de StedenTripper Bestemmingsplanner. Door zestien eenvoudige vragen te beantwoorden weet je binnen 5 minuten precies welke Europese stad bij je past. Handig, toch? Probeer de Bestemmingsplanner dus gerust eens uit. Wie weet wordt je wel verrast met een leuke, nieuwe bestemming waar je nooit aan had gedacht!

Bekijken

UNESCO Uitgelicht: Negen Beschermde Nederlandse Schatten

De United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (of kortweg UNESCO) onderhoud de Werelderfgoedlijst, met hierop 911 monumenten, gebieden, en andere interessante objecten. Het grootste gedeelte van het beschermde erfgoed bevindt zich in Europa, en is dus erg goed bereikbaar. Omdat de beschermde gebieden meestal niet bij het grote publiek bekend zijn, belichten wij iedere maand een aantal prachtige Werelderfgoederen. Normaal gesproken behandelen we tien Werelderfgoederen uit een land, Nederland telt echter slechts negen erfgoederen. Er staan momenteel elf monumenten op UNESCO's nominatielijst, maar totdat één of meer van deze monumenten worden toegelaten, zijn dit de enige UNESCO erfgoederen in Nederland. 1. Grachtengordel van Amsterdam De Amsterdamse grachtengordel is de jongste Nederlandse vermelding op de lijst van UNESCO, en werd in augustus 2010 toegevoegd. Het grachtenstelsel is volgens een ingewikkeld systeem opgebouwd, en uniek in de wereld. Ieder jaar lopen vele duizenden toeristen langs de tientallen Amsterdamse grachten, waarvan de Singel, Herengracht, Keizersgracht en Prinsengracht de hoofdgrachten zijn. Afbeelding via Aerophoto Schiphol 2. Schokland Tot de drooglegging van de Noordoostpolder in 1942 was Schokland een eiland in het IJsselmeer. Het eiland op het droge staat symbool voor het Nederlandse leven met het water, en werd al in de prehistorie bewoond. De veengrond heeft overblijfselen uit vrijwel de hele historie van Schokland bewaard, waardoor deze goed te analyseren is. Afbeelding via Henk van der Duim 3. Willemstad Sinds oktober 2010 is Curacao een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden, waardoor Nederland er op die dag ook een Werelderfgoed bijkreeg; het historische centrum van Willemstad. De kleurrijke woningen zijn de perfecte mix van de kleurige Caribbean en de Amsterdamse handelsgeest. De architectuur van de herenhuizen in Willemstad is namelijk vrijwel identiek aan die van de grachtenpanden in Amsterdam. Afbeelding via Jessica Bee 4. Molens van Kinderdijk In de provincie Zuid-Holland zijn negentien 18e-eeuwse poldermolens bij het plaatsje Kinderdijk ingeschreven op de lijst met Werelderfgoederen van UNESCO. Al sinds de veertiende eeuw stonden in het gebied vele molens, die de polder bij hoog water leegpompten. Jaarlijks trekken duizenden toeristen naar de bekendste molens van Nederland, die het beste te voet of, lekker Hollands, per fiets te bereiken zijn. Afbeelding via Genevieve van Doren 5. Woudagemaal Ook het Ir. D.F. Woudagemaal, vlakbij het Friese plaatsje Lemmer, werd -en wordt- gebruikt om hoge waterstanden tegen te gaan. Het gemaal werd rond 1920 door Koningin Wilhelmina geopend, en is het grootste nog werkende stoomgemaal ter wereld. Waar het in het verleden eigenlijk continu werd gebruikt, hoeft het Woudagemaal tegenwoordig meestal nog maar een paar dagen per jaar te worden ingezet. Afbeelding via Anita Tieleman 6. Verdedigingslinie van Amsterdam 7. Droogmakerij de Beemster 8. Waddenzee 9. Rietveld Schröderhuis Liefst zes van de negen Nederlandse UNESCO inschrijvingen hebben, net als een groot gedeelte van de monumenten op de nominatielijst, direct met water te maken. Dit onderstreept de invloed van water op de Nederlandse geschiedenis en cultuur nog maar eens. Het is niet vreemd dat sommige volkeren in het verleden dachten dat er bij Hollanders geen bloed, maar water door hun aderen stroomde.

Bekijken

Foto Vrijdag: Skyline van New York

Wie wel eens in de Amerikaanse stad New York is geweest, heeft zich ongetwijfeld verwonderd over de hoogbouw. Een stijve nek heb je zo te pakken in deze miljoenenstad, want je blijft omhoog kijken. Deze foto van Chris Bandera, die genomen is vanaf de Top of the Rock, geeft je een idee van de enorme hoogtes. Ook één van zijn andere foto's van New York is trouwens de moeite waard. Volgende week vind je hier weer een nieuwe foto. Zelf een foto insturen en daarmee kans maken op 25 Euro? Dat kan! Iedere maand verloten we namelijk vier cadeaucheques van 25 Euro onder alle reistips, fotos, suggesties, reacties en reisverhalen die wij hebben ontvangen. Meedoen kan hier!

Bekijken

Fotospecial: Nog Meer Europese Berglandschappen

Eerder deze week stegen we al naar grote hoogten, en ook afgelopen jaar verscheen er op StedenTripper.com al eens een fotospecial met schitterende bergfoto's. Aan de diverse positieve reacties te zien, die we op beide artikelen kregen, vallen foto's met een uitzicht behoorlijk in de smaak. Nu het wintersportseizoen richting haar einde loopt, en op sommige plaatsen de eerste bergbloemen voorzichtig tevoorschijn komen, is het tijd voor een inspirerend vervolg op de eerdere bergfotospecial. Ditmaal wat minder Zwitserse pieken en Alpenweiden, want ook in de rest van Europa kun je schitterende berglandschappen aantreffen! Mount Akka (Zweden) Foto via Rob Orthen Brecon Beacons (Wales) Foto via Terry Winter Grossglockner, Oostenrijk Foto via apnet51 Sykkylven (Noorwegen) Foto via Kjersti Andreassen Sardinië (Italië) Foto via Joep Roosen Gerlachovsky (Slowakije) Foto via Xaxaxa Zavižan (Kroatië) Foto via Aleksandar Gospic Tre Cime di Lavaredo (Italië) Foto via Wikipedia Val Thorens Foto via Skien Val Thorens Reuzengebergte (Tsjechië) Foto via Webprovas Valbonë (Albanië) Foto via Mark Orfila Snowdon (Wales) Foto via James Whitaker Belogradchik (Bulgarije) Foto via Peperoni

Bekijken

Eten met een Uitzicht: Restaurants op Toplocaties

Tijdens een stedentrip of korte vakantie wil je graag zoveel mogelijk zien én proeven. Doordat je tijd beperkt is, moet je hierbij vaak keuzes maken. Dit hoeft echter niet altijd, want in sommige restaurants worden zien en proeven met elkaar gecombineerd. In de onderstaande tien elf restaurants kun je genieten van het eten én het uitzicht. 1. Hafod Eryri Llanberis (Wales) Met een piek van iets meer dan een kilometer hoog, is de Snowdon de hoogste berg van Wales. Vanwege de beperkte hoogte is het één van de meest beklommen bergen van Groot Brittannië. De bergbeklimmers kunnen, eenmaal op de top aangekomen, onder een genot van een hapje en een drankje genieten van het uitzicht. Hier is namelijk Hafod Eryri (of Snowdon Summit Cafe) gevestigd, wat zondermeer het hoogstgelegen restaurant in de wijde omtrek is. Afbeelding via Tejananda John Wakeman 2. Piz Gloria Mürren (Zwitserland) Piz Gloria, dat één van de eerste ronddraaiende restaurants ter wereld is, ligt bijna driemaal zo hoog als Hafod Eryri. Je kunt te voet of per kabelbaan de berg Schilthorn beklimmen, om vervolgens op 2970 meter hoogte te kunnen genieten van de kookkunsten van de Zwitserse koks. Liefhebbers van James Bond films kennen Piz Gloria mogelijk uit de film On Her Majesty's Secret Service uit 1969, waarin het gebouw een rol speelde. Afbeelding via Wikipedia 3. Le Jules Verne Parijs (Frankrijk) Voor een wijds uitzicht tijdens je diner hoef je overigens de stad niet uit. Restaurant Le Jules Verne is gevestigd op ongeveer eenderde van de Eiffeltoren, in de Franse hoofdstad Parijs. Op een hoogte van 125 meter is er genoeg om van te genieten, en niet alleen omdat restaurant Le Jules Verne goed aangeschreven staat. Afbeelding via Le Jules Verne 4. Cova d'en Xoroi Cala'n Porter (Spanje) Op het Spaanse eiland Menorca, in het piepkleine plaatsje Cala'n Porter, kun je lunchen en dineren bij Cova d'en Xoroi. Deze bar annex restaurant bevindt zich in de grotten van een klif, waarbij je kunt genieten van een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee. Afbeelding via Cova d'en Xoroi 5. Il Fungo Quattordicesimo Piano Rome (Italië) Ook in Rome kun je ver boven de grond genieten van lokale culinaire specialiteiten, in combinatie met een schitterend uitzicht. Op de veertiende etage van een gebouw dat, vanwege de paddestoelvorm, bekend staat als Il Fungo is het luxueuze Ristorante Il Fungo Quattordicesimo Piano gevestigd. Voor een etentje boven de Italiaanse hoofdstad moet je echter wel een flinke portemonnee hebben én op tijd reserveren. Afbeelding via Ciprigno S 6. Dinner in the Sky Op locatie naar keuze Voor een etentje op grote hoogte hoef je de deur overigens niet eens uit. Als je budget het toelaat kun je Dinner in the Sky bij je thuis uitnodigen, een van oorsprong Belgisch concept. Een grote tafel (of een platform met meerdere kleine tafels) wordt aan een kraan bevestigd, en inclusief gasten en koks naar 50 meter hoogte gebracht. Inmiddels kun je al in diverse landen genieten van een dinner in the sky. Afbeelding via Dinner in the Sky 7. Metro-Alpin Restaurant Saas-Fee (Zwitserland) Het hoogste draaiende restaurant ter wereld vind je in het Zwitserse Saas-Fee. In dit bergdorp ook gebruik maken van de hoogstgelegen kabelspoorlijn ter wereld; het eindpunt van deze kabelbaan is Restaurant Metro-Alpin, op zo'n 3.500 meter hoogte. Het restaurant bevind zich op de Mittel-Allalin, en biedt een schitterend uitzicht over het dal en een zestal nabijgelegen bergen. Afbeelding via Detlef Menzel 8. ATMosfera Milaan (Italië) Voor een mooi en veelzijdig uitzicht hoef je uiteraard niet naar grote hoogten af te reizen. Dat je ook op grondniveau goed eten en een mooi uitzicht kunt combineren bewijst het Milanese restaurant ATMosfera. Dit restaurant bevind zich namelijk in een tram, die zes dagen per week een rondrit van zo'n 2,5 uur door Milaan maakt. Echt fastfood dus! Opstappen en uitstappen kan om 19:45 op Piazza Castello, een 'tramkaartje' kost €50,-. Afbeelding via Italyguide 9. Ritz-Carlton, O2 Lounge Moskou (Rusland) Het Rode Plein in Moskou behoort tot de mooiste pleinen van Europa. Het is dus geen straf om tijdens een lunch of diner over dit plein uit te kijken. Vanuit de O2 Lounge van het luxe Ritz-Carlton hotel heb je onder andere uitzicht op het Kremlin, het Rode Plein, de Pokrovkathedraal en (in de verte) de 245 meter hoge Triumph-Palace toren. Niet verkeerd, toch? Het uitzicht vanuit de O2-lounge, via Travelphant   10. Sunset Hydra (Griekenland) De naam van Restaurant Sunset op het Griekse eiland Hydra is niet voor niets gekozen. Het restaurant is gevestigd op de rotsen, en vanuit je stoel tuur je zo over de Egeïsche Zee, om de zon achter één van de vele kleine Griekse eilandjes te zien verdwijnen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Restaurant Sunset populair is bij stelletjes, zowel voor diners als voor bruiloften. Afbeelding via Sunset Restaurant   11. UFO Bratislava (Slowakije) Na het publiceren van dit artikel wees Peter Danielse ons op een restaurant dat echt niet mocht ontbreken in deze lijst, UFO. Dit restaurant is gevestigd in de Nový Most ('Nieuwe Brug'), op ongeveer 80 meter hoogte boven de rivier Petržalka, die dwars door de Slowaakse hoofdstad Bratislava stroomt. Het uitzicht over de stad vanaf een tafeltje in UFO is dan ook schitterend. Afbeelding via Peter Danielse Ken jij nog meer voorbeelden van Europese restaurants op een toplocatie?

Bekijken

Foto Vrijdag: Castel del Monte

Afgelopen week gaf fotografie-expert Elja Trum al de tip om je eens om te draaien bij een bezienswaardigheid. Gelukkig deed Janie Jones dit bij een bezoek aan Castel del Monte nabij het Italiaanse Bari, want dit uitzicht is minstens net zo mooi als het achthoekige kasteel. Volgende week vind je hier weer een nieuwe foto. Zelf een foto insturen en daarmee kans maken op 25 Euro? Dat kan! Iedere maand verloten we namelijk vier cadeaucheques van 25 Euro onder alle reistips, fotos, suggesties, reacties en reisverhalen die wij hebben ontvangen. Meedoen kan hier!

Bekijken

De Meest Gefotografeerde Bezienswaardigheden in Europa

Vraag 100 toeristen in Europa of hij of zij één Europese bezienswaardigheid kan opnoemen, en je zult de Parijse Eiffeltoren ruim 90 keer als antwoord krijgen. Maar is de 324 meter hoge ijzerverzameling ook werkelijk de meest populaire toeristische trekpleister in Europa? In 2009 deden een aantal Amerikaanse onderzoekers een zeer geslaagde poging (pdf-document) om te achterhalen wat de populairste toeristische plekken ter wereld zijn. Ze deden dit op basis van het aantal foto's op de veelgebruikte fotowebsite Flickr, wat uiteindelijk een zeer betrouwbare meetgraad bleek te zijn. Met inderdaad de Eiffeltoren als meest gefotografeerde bezienswaardigheid. StedenTripper gebruikte eenzelfde meetmethode om de meest gefotografeerde toeristische attracties van Europa te kunnen vaststellen. Ook hier kwam de Eiffeltoren overduidelijk op de eerste plaats. De zes meest fotogenieke plekjes van Europa bevinden zich overigens allemaal in Londen of Parijs, verrassend gevolgd door de Amsterdamse Dam. 1. Eiffeltoren Parijs (Frankrijk) Afbeelding via Ruy Barbosa Pinto 2. Trafalgar Square Londen (Engeland) Afbeelding via Yen Baet 3. Big Ben Londen (Engeland) Afbeelding via Philippe 4. Tate Modern Londen (Engeland) Afbeelding via Nick Garrod 5. Notre Dame Parijs (Frankrijk) Afbeelding via Andreas Horvath 6. London Eye Londen (Engeland) Afbeelding via Joep Roosen 7. De Dam Amsterdam (Nederland) Afbeelding via Jörg Dickmann 8. Colosseum Rome (Italië) Afbeelding via Jeroen van Vliet 9. Sagrada Familia Barcelona (Spanje) Afbeelding via Santiago Cer 10. Sint Pietersplein Rome (Italië) Afbeelding via Gaspar Serrano 11. Brandenburger Tor Berlijn (Duitsland) Afbeelding via Bill Tyne 12. Louvre Parijs (Frankrijk) Afbeelding via David Giral 13. Ponte Vecchio Florence (Italië) Afbeelding via Massimiliano Peana 14. Duomo di Milano Milaan (Italië) Afbeelding via Andrea Costa 15. Plaza Mayor Madrid (Spanje) Afbeelding via Dr Cullen 16. Piazza San Marco Venetië (Italië) Afbeelding via Jose Manuel Azcona 17. Reichstag Berlijn (Duitsland) Afbeelding via Hans Vaupel 18. Rode Plein Moskou (Rusland) Afbeelding via Greg Adams 19. Piazza dei Miracoli Pisa (Italië) Afbeelding via Gaston Batistini 20. Hagia Sophia Istanbul (Turkije) Afbeelding via Lucie Debelkova Ook opvallend is dat pleinen het populairst blijken om de te fotograferen (7 keer), gevolgd door kerken (5) en musea (2). De meeste foto's worden gemaakt in Londen, maar ook Parijs, Rome, Amsterdam en Barcelona zijn fotogenieke steden.

Bekijken

Foto Vrijdag: Edinburgh Castle

Eerder deze week gaven een aantal fotografie-experts tips voor stadsfotografie. Eén van die tips was om rond zonsopkomst of zonsondergang foto's te maken, voor een optimale lichtinval. Deze foto van het Schotse Edinburgh Castle, gemaakt door Craig Walton, is hier een perfect voorbeeld van. Volgende week vind je hier weer een nieuwe foto. Zelf een foto insturen en daarmee kans maken op 25 Euro? Dat kan! Iedere maand verloten we namelijk vier cadeaucheques van 25 Euro onder alle reistips, fotos, suggesties, reacties en reisverhalen die wij hebben ontvangen. Meedoen kan hier!

Bekijken

Schitterende Stadsfoto’s: Tips van Professionals

Je kent het waarschijnlijk wel: je komt net terug van een stedentrip. Je hebt van ieder mooi monument, plein, gebouw of museumstuk een schitterende foto gemaakt. Er is alleen één probleem; thuis, op je laptop of in het fotolijstje blijkt die schitterende foto eigenlijk niet zo schitterend te zijn. Een kleine deceptie bij thuiskomst dus. Gelukkig is dit probleem vrij eenvoudig te tackelen. Hoe? We vroegen twee Nederlandse én een Amerikaanse expert om wat tips, waarmee je van je stadskiekjes in no-time echte city landscapes maakt, zonder dat je een extra koffer mee moet nemen voor je fotospullen. Kenneth Verburg, beheerder van DigitaleFotografieTips.nl, Elja Trum, blogger bij Photofacts.nl en Geoff Lawrence, eigenaar van de Engelstalige fotografiewebsite GeoffLawrence.com geven advies. Goede belichting is het halve werk Een goede lichtinval kan van een standaardfoto een prachtfoto maken. Geoff Lawrence onderstreept dit: "Licht is het belangrijkste aspect van een foto. Ik maak veel van mijn foto's in de ochtend, zo rond een uur of acht. In de middag, als de straten sowieso al wat drukker zijn, is het licht vaak wat flets, en zijn de schaduwen niet erg mooi. In de ochtend kun je door de warmere lichtkleuren en de tekenende schaduwlijnen vaak mooiere foto's maken." Kenneth Verburg is het met Geoff eens: "Ga op stap als het licht op zijn mooist is, ongeveer een uur voor en na zonsopkomst en zonsondergang. Stop na zonsondergang niet met fotograferen, als de zon net onder is kleuren de wolken vaak nog (als ze aanwezig zijn) en bevat de lucht met een langere sluitertijd nog genoeg kleur. Ook worden de attracties dan vaak mooi uitgelicht, dit licht komt mooier uit als de lucht nog wat blauw heeft dan als deze helemaal zwart is. Voordeel van vroeg op stap gaan is dat er minder toeristen op pad zijn en in de weg kunnen lopen, nadeel is dat je niet overal naar binnen kunt en dus beperkt bent in wat je kunt fotograferen." Ah, ja, toeristen... Een mooie foto maken van een bekend gebouw of monument tijdens toeristenspitsuur is meestal onbegonnen werk. Er is altijd wel iemand die in de weg loopt, en je foto daardoor voor je verpest. Drukbevolkte reisfoto's kun je echter omzeilen. Kenneth Verburg: "Er lopen vaak veel mensen op de toeristische plekken, zeker na half elf 's ochtends als het over het algemeen wat drukker wordt. Een foto zonder mensen kun je dan vaak wel vergeten. Geduld wordt echter vaak wel beloond. Probeer een langere tijd op een plek te blijven en goed te kijken naar de bewegingen. Veel toeristen komen als een groep aan en hebben vaak kort tijd op zo'n plek. Wacht je moment rustig af tot ze weer verdwenen zijn en reageer dan snel." Ook Elja Trum heeft tips voor het maken van foto's op drukke plekken. Wat kennis van je camera of het gebruik van beeldbewerkingsprogramma’s is hierbij echter wel handig: "Een mogelijkheid om met drukke plekken om te gaan is door de camera op een vast punt neerzetten en meerdere foto’s achter elkaar nemen met dezelfde instellingen. Er vanuit gaand dat mensen in een foto bewegen staan de mensen in de foto’s telkens op andere plekken. Thuisgekomen laad je de foto’s in een grafisch programma zoals Photoshop. Hierin kun je de foto’s als lagen over elkaar leggen. Door een deel van de laag weg te gummen (daar waar er iemand in beeld loopt) zie je de laag eronder waar er op die plek niemand staat. Zo combineer je meerdere foto’s tot 1 foto zonder mensen. Deze methode werkt het beste wanneer er maar een paar mensen in beeld staan; op hele drukke plekken wordt het wat lastiger. En tweede manier om mensen van een foto te wissen is door met lange sluitertijden te werken. De sensor van je camera wordt dan gedurende lange tijd belicht. Wanneer er mensen door het beeld lopen zul je dit niet terug zien in de foto. Voorwaarde is wel dat de mensen gedurende het maken van de foto blijven bewegen. Om de sluitertijd van je camera op te rekken zijn er speciale ND-filter (ook wel grijsfilters genoemd). Een andere manier is het ’s avonds nemen van een foto. Doordat het donker is wordt de sluitertijd van je camera automatisch langer. Een statief is wel onmisbaar." Probeer eens een andere invalshoek Veel reisfoto's lijken op elkaar, doordat ze op dezelfde manier of vanaf dezelfde plek genomen zijn. Dit zorgt dan vaak voor een 'deze foto ken ik al'-gevoel bij het doorbladeren van een fotoboek. Unieke foto's zijn echter vrij eenvoudig te maken. "Je kunt er van uit gaan dat alle beroemde monumenten al op alle mogelijke manieren zijn gefotografeerd", aldus Kenneth Verburg. "Meestal doen toeristen dit vanaf ooghoogte, vaak zodra het gebouw in zicht komt. Probeer iets bedachtzamer met je compositie om te gaan. Zak door je knieën, klim op een muur of trapje in de buurt om een hoger standpunt te kiezen, gebruik een telelens om aparte details te tonen of voeg een extra lokaal element toe om het monument te koppelen aan de locatie waar je bent (denk aan rode bussen bij Houses of Parliament of fotografeer de toeristen die elkaar fotograferen terwijl ze 'de toren omduwen' bij de Toren van Pisa). De beste foto van de Eiffeltoren hoeft niet genomen te worden bij de Eiffeltoren zelf, het gebouw is in heel Parijs te zien." Geoff Lawrence: "Voor een fotograaf staat een compositie gelijk aan het maken van keuzes. Welk gedeelte van een object moet binnen je foto vallen, vanaf waar neem je de foto en welke invalshoek kies je? Vraag jezelf voor het maken van de foto af wat je nu eigenlijk mooi vind aan het object dat je wilt fotograferen. Is het een bepaalde vorm, een detail, of juist de lichtinval? Of is het een combinatie van meerdere elementen? Zorg er voor dat hetgene dat jij wilt vastleggen zo duidelijk mogelijk aanwezig is op de foto. Een voorbeeld hiervan is een foto die ik in Barcelona heb gemaakt, waarbij ik met name een toren op een gebouw erg mooi vond. Waarom dan de rest van het gebouw ook fotograferen, als hierdoor het detail minder duidelijk te zien is? Op de foto heb ik ook een paar overhangende takken als een soort fotolijst gebruikt, en daarmee de compositie wat speelser gemaakt." Elja Trum vult aan: "Een veel gefotografeerd object kun je bijzonder maken door een lange sluitertijd te nemen of door het object juist eens niet het hoofdonderwerp te maken, maar onscherp in de achtergrond te plaatsen. Nog radicaler is je gewoon om te draaien en dat te fotograferen. Waarom zou je eigenlijk een foto maken die al duizenden keren gemaakt is? In de meeste gevallen zal jouw foto slechter zijn dan een goedkope ansichtkaart die je daar in de omgeving kunt kopen. Er is in de omgeving vast veel unieks vast te leggen wat nog niet iedereen gefotografeerd heeft!" Materiaalkeuze Tijdens een stedentrip probeer je vaak zo licht mogelijk te reizen, zodat je niet op koffers hoeft te wachten op het vliegveld. Een extra tas voor camera-apparatuur komt dan niet echt goed uit. Elja Trum weet hoe je daar het beste mee om kunt gaan: "De beste camera is de camera die je bij je hebt. En als je aan het reizen bent heb je liever niet al te veel gewicht bij je. Je hebt niet altijd meer nodig dan een eenvoudige camera, desnoods de camera van je telefoon. De beperking zet je aan tot creativiteit. Zelf kies ik er tijdens dagtripjes meestal voor mijn camera te voorzien van alleen een 50 of 35mm objectief (standaard of groothoek). De camera kan dan aan een draagriem mee en mijn tas kan in het hotel blijven staan. Wil je iets groter in beeld? Ga dan dichterbij staan. " Ook Kenneth Verburg neemt liever niet teveel mee: "Een grote tas vol met lenzen en camera accessoires gaat op den duur letterlijk op je heupen werken. Een lichte uitrusting is vaak beter als je de hele dag op stap gaat. De verleiding is groot om al je lenzen mee te nemen, stel je voor dat... , maar vaak kom je er achteraf toch achter dat je slechts een beperkt aantal lenzen hebt gebruikt. Beperk je cameratas daarom tot een paar zoomlenzen, bijvoorbeeld een groothoeklens en een zoomlens met een middenbereik tot 200mm. Vaak kun je door een paar stappen voor- of achteruit te zetten toch je gewenste compositie bereiken. Wees niet bang je benen te gebruiken." En ook niet onbelangrijk... Als je gefocused bent op één specifiek object, vergeet je soms de andere mooie dingen om je heen. Geoff Lawrence: "Houd je ogen open! Vaak zijn de mooiste foto's die je maakt niet de foto's die je gepland had, maar juist foto's van dingen die je toevallig tegenkomt. Zo kan het voorkomen dat niet een foto van de Notre Dame, maar een foto van vogels die gevoerd worden de mooiste buit is van een dagje Parijs. Houd het ook nooit bij één foto. Fotografeer een object vanuit meerdere invalshoeken en op verschillende zoomniveaus. Fotografeer niet in het wilde weg, maar probeer het "had ik nu maar..."-gevoel bij thuiskomst te voorkomen." Een paar voorbeelden Tekst en tips zijn natuurlijk zeer bruikbaar, maar een foto zegt meer dan duizend woorden. Niet de Notre Dame of Eiffeltoren, maar een paar meeuwen staan model in deze energieke Parijse foto. Gemaakt door Geoff Lawrence. Het station van Antwerpen is een prachtig station, maar deze invalshoek geeft de koepel van het station een extra, unieke dimensie. Door Elja Trum. Twee typisch Londense eyecatchers op aparte wijze vastgelegd. De Big Ben van een afstandje met bladeren deels als kader en een gedeelte van London Eye. Door Kenneth Verburg. Lichtinval en compositie maken van deze 'standaard' Brugse grachtmuur, waar de meeste mensen zo voorbij zouden lopen, een prachtig plaatje. Gemaakt door Geoff Lawrence. Niet alleen de bezienswaardigheden kunnen mooie plaatjes opleveren, maar ook dagelijkse plekken. Zoals deze fietstunnel in Antwerpen, gefotografeerd door Elja Trum. Zijn de tips van Kenneth, Elja en Geoff (bedankt, heren!) niet genoeg, en wil je nog meer weten over stads- en/ of reisfotografie? Lees dan ook deze artikelen: - Tips voor architectuurfotografie - Straatfotografie, "de gewone man op straat" - 10 tips voor reisfotografie - Travel photography tips - Meer travel photography tips - En nóg meer travel photography tips

Bekijken

Top 10 Europese Wandelsteden

Tijdens een stedentrip wandel je vaak wat af. Veel mensen gaan immers shoppen tijdens een stedentrip, maar ook het tochtje naar het museum wordt -waar mogelijk- lopend afgelegd. Maar in welke Europese steden kun je nu eigenlijk het beste wandelen? StedenTripper.com stelde een lijstje samen met tien steden waar je zonder taxi, huurauto of openbaar vervoer prima uit de voeten kunt. Letterlijk! 1. Venetië (Italië) Afbeelding van Venetië via medz18 2. Praag (Tsjechië) Afbeelding van Praag via Edgar Barany 3. Parijs (Frankrijk) Afbeelding van Parijs via Effi 4. Edinburgh (Schotland) Afbeelding van Edinburgh via Christopher Chan 5. München (Duitsland) Afbeelding van München via Florian Schütz 6. Brugge (België) Afbeelding van Brugge via Daniel Mennerich 7. Tallinn (Estland) Afbeelding van Tallinn via Dale 8. Stockholm (Zweden) Afbeelding van Stockholm via Madcrow 9. Dubrovnik (Kroatië) Afbeelding van Dubrovnik via Emmanuel Tabbard 10. Bratislava (Slowakije) Afbeelding van Bratislava via Jarmila Wat is jou favoriete stad om te voet te verkennen?

Bekijken

Foto Vrijdag: Architectuur in Valencia

Het futuristische Arts and Science Centre is dé bezienswaardigheid voor liefhebbers van moderne architectuur in Spanje. De architect Santiago Calatrava ontwierp het geheel, dat te vinden is in zijn geboortestad Valencia. Het architectonische hoogstandje kan niet worden samengevat in één foto, dus deze week zijn er twee foto's van de week. StedenTripper-lezers Lies Kombrink (bovenste) en Kristel Zirkzee (onderste) zijn de fotografes. Volgende week vind je hier weer een nieuwe foto. Zelf een foto insturen en daarmee kans maken op 25 Euro? Dat kan! Iedere maand verloten we namelijk vier cadeaucheques van 25 Euro onder alle reistips, fotos, suggesties, reacties en reisverhalen die wij hebben ontvangen. Meedoen kan hier!

Bekijken

De Herkomst van Europese Stedennamen (deel 2)

Eerder deze week gaf gastschrijver Jacques R. Pauwels, auteur van onder andere Europese namen voor de wereld, al uitleg over de herkomst van de namen Rome, Verona, Venetië, Cadiz en Lyon. Vandaag verklaart hij de betekenis van nog eens vijf bekende Europese stedennamen, waaronder Londen en Parijs. Gent (België) Het Nederlandse woord “kant” stamt uit substraattalen die duizenden jaren geleden in onze regio gesproken werden. Oorspronkelijk bedoelde men met “kant” een rotsachtige bergwand, maar geleidelijk ging men de term ook gebruiken om te verwijzen naar een min or meer steile, al dan niet rotsachtige “waterkant” en –door associatie– met een haven. De haven van Piraeus, bijvoorbeeld, was in de Oudheid gekenmerkt door steile rotsachtige oevers, en stond daardoor ook bekend als Kantharos. De stad Heraklion op het eiland Kreta had een soortgelijke haven, wat het logisch maakt dat de stad toen Candia genoemd werd. (De Venetianen zouden later Kreta in zijn geheel Candia noemen, en de rietsuiker die zij er aanplantten om in Europa aan de man te brengen, raakte zo bekend als “kandij”.) We vinden kant ook terug in Alicante, de naam van een Spaanse haven. En eveneens in Kent, de naam van het Engelse graafschap dat gelegen is tussen de monding van de Thames, de Noordzee en het Nauw van Calais met zijn steile klippen. Kent, Cantium in het Latijn, is dus inderdaad de Engelse “waterkant” bij uitstek. De wortel kant is eveneens de sleutel van de etymologie van de naam van Gent. Ook Gent is een “waterkant”, want de stad is gelegen tussen de Leie en de Schelde. Gent ontstond naar verluidt iets ten zuiden van het huidige stadscentrum, namelijk ter hoogte van de Blandijn, een “berg” die relatief steil afdaalt naar de oevers van de twee Gentse waterlopen. De term kant is natuurlijk iets minder gemakkelijk herkenbaar in de naam Gent dan in de Latijnse en Franse variantes van de naam van de stad, respectievelijk Gandavum en Gand, en ook in de Middelleeuws-Engelse versie, namelijk Gaunt. John of Gaunt was de naam van de zoon van de Engelse koning Edward III die in Gent geboren werd, terwijl zijn vader er anti-Franse plannen smeedde met de beroemde Gentse volksmenner Jacob van Artevelde. Zicht op de Schelde vanaf een gebouw op de Blandijn, via Wikimedia Wenen (Oostenrijk) Op de indrukwekkende Weense Michaelerplatz, vlak voor de ingang van de Hofburg, het verblijf van de voormalige Habsburgkeizers, is een deel van de ruines van de Romeinse stad te zien, die zich daar 2.000 jaar geleden bevond. Vindobona, zoals de Romeinen de huidige Oostenrijkse hoofdstad noemden, was toentertijd een versterkte grensstad. Ten noorden van de Donau bevond zich namelijk het land van de oorlogszuchtige Germanen, dat nooit door Rome kon worden ingepalmd. De stad lag aan de zuidelijke oevers van de Donau en aan de linkeroever van een onbenullig bijriviertje, vlak bij de plaats waar die in de Donau uitmondde. Dat bijriviertje heet de Wien, en heeft dus (in het Duits) dezelfde naam als de Oostenrijkse hoofdstad zelf. De Wien, in het Latijn de Vidunia genoemd loopt nu als een soort riool onder de oostelijke Ringstrasse, maar is verder stroomopwaarts nog te zien, bijvoorbeeld tegenover de ingang van het Paleis van Schönbrunn. Van Vindobona, de Latijnse naam van Wenen, wordt ten onrechte beweerd dat hij iets te maken heeft met wijn, vinum in het Latijn. In werkelijkheid gaat het om een oeroude wortel uit de substraattalen, vin of vindu, die ook in de naam Venetië verscholen zit en verwijst naar een plaats of een volk in de buurt van water. Het tweede deel van Vindobonum is de Latijnse variante van een andere term uit de substraattalen, namelijk banu, met de betekenis van “gebouw[en]”, “nederzetting”, of “stad”. We vinden die wortel terug in vele namen van Europese steden, bijvoorbeeld Boulogne en Bologna (allebei Bononia in het Latijn), Ratisbonne (de Franse versie van het Duitse Regensburg, waarbij opgemerkt kan worden dat Burg een perfecte Duitse vertaling is van banu), Narbonne, en natuurlijk Bonn (Bonna in het Latijn). Vindobona was dus niets anders dan de betekenis van “nederzetting bij het water” uit het Latijn, “stad aan de oevers van de stroom”, of beter gezegd “stromen”, want het ging niet alleen om de oevers van de grote Donau maar ook om die van de kleine Wien. Simpelweg "Waterstad", dus. Stadsplan van het oude Wenen, via Wikipedia Porto (Portugal) en Calais (Frankrijk) In Portugal, nabij de monding van de Douro, bevindt zich de stad Porto, waarvan de naam zijn Latijnse afkomst moeiteloos laat herkennen: portus, “haven”. Die haven had echter al een andere naam toen de Romeinen Portugal in hun Rijk inlijfden, namelijk Kale, een woord uit de “oud-Europese” substraattalen, met de betekenis van “steile oever”, “dijk”, of ook wel “haven”. Porto’s oude stadscentrum is inderdaad gelegen bovenop een steile oever van de Douro. De Romeinen begrepen waarschijnlijk niet wat die naam betekende, en voegden er het tautologische portus aan toe. Zo ontstond de term Portus Kale, dat zich in de loop der tijden tot “Portugal” zou ontwikkelen. De oeroude term kale vinden we ook terug in de naam Calais, of Kales in Oud-Nederlands. Deze Franse havenstad ligt aan een kust die al even rotsachtig en steil is als de fameuse white cliffs van Dover aan de overkant van het Kanaal. De Fransen noemen het Kanaal de Pas de Calais, het “Nauw van Calais”, maar heel waarschijnlijk was de oorspronkelijke betekenis van die uitdrukking niet “Zeeëngte van [de stad] Kales” maar “Zeeëngte van [of met] de klippen”. De stijle oevers van de Douro, via Fernanda Parijs (Frankrijk) Lang voor de komst van de Romeinen werd Frankrijk doorkruist door een netwerk van wegen die de belangrijkste Gallische oppida (nederzettingen) met elkaar verbonden. Eén van die wegen doorkruiste het land van noord naar zuid via Parijs, waar het bestaan van een eilandje in de Seine het gemakkelijker had gemaakt om die brede en machtige stroom te overbruggen. De miljoenenstad Parijs is ontstaan als een bescheiden, maar strategisch en commercieel belangrijke nederzetting op dat eilandje, dat tegenwoordig bekend staat als Ile de la cité, dat “eiland van de stad”, als in “eiland waarop de stad zich bevindt” betekent. Ten tijde van Julius Caesar heette die “stad op het eiland” echter niet Parijs maar Lutetia of Lucotetia. In die vreemde naam steekt de substraattaalwortel lug of lig, die we ook terugvinden in de latijnse naam van de Loire, Liger, en die verwijst naar (liefst ondiep of traagstromend) water en ook naar modder. De Loire is dus de “ondiepe” of “trage” of “modderachtige” stroom. En Lutetia, de oorspronkelijke naam van de Lichtstad, betekent niets anders dan "nederzetting in de modder". Caesar “kwam, zag en overwon”, en de Romeinen vestigden zich weldra ook in Parijs. Niet op het drukbevolkte eilandje Lutetia, maar op de rive gauche (linkeroever), waar je vandaag de dag langs de Boulevard St. Michel nog de ruines van hun badinstallaties kan bewonderen. De Romeinen hadden de gewoonte om naar Gallische steden te verwijzen met de naam van de stam die er woonde, en op Lutetia hoorde de stam der Parisi thuis. Het eilandstadje van die Parisi geraakte op die manier uiteindelijk in zowel binnen- als buitenland bekend als Parijs, en Lutetia overleeft heden alleen nog in Frankrijk als een literair synoniem voor de naam van de stad: Lutèce. Ile de la Cité, via Richard Lilly Londen (Engeland) Ook in de naam Londen herkennen we dunum, “versterking” of “versterkte stad”., een term uit de oude substraattalen, die in het Engels voortleeft als town. Het is dus geen toeval dat de Engelse hoofdstad dikwijls in een adem –maar eigenlijk tautologisch!- London Town genoemd wordt. Ook het eerste deel van de naam Londen stamt uit oude substraattalen. Volgens de Italiaanse paleolinguist Giovanni Semerano gaat het om een term, lamu, die achteraf door vele indoeuropese talen werd overgenomen, bijvoorbeeld in de vorm van het Italiaanse landa, het Franse lande, en het Nederlandse “land”; de betekenis is dus “land”, “terrein”, “gebied”, enz. De oorspronkelijke vorm van de naam Londen was lamu dunum of iets dergelijks, en betekende “versterkte nederzetting”. Hierbij wordt aangenomen dat het gaat om de site waarop tegenwoordig de beruchte Tower of London te vinden is. De Tower kijkt uit over de Thames, een stroom die in het Latijn Tamesis of Tamesa genoemd werd. Die naam is een samenstelling van de oeroude termen teme, “duister”, en asu, “water[loop]”, tenminste toch volgens Eilert Ekwall, een specialist op het gebied van Britse namen. Ekwall is trouwens van mening dat de naam van het Vlaamse stadje Temse – in het Frans net zoals de Thames bekend als Tamise – eveneens een toespeling is op “duistere wateren”, namelijk die van de Schelde. Semerano geloofde echter dat in Thames de substraattaalwortel tamu verborgen zit, die de betekenis heeft van “kronkel” of “meander”, samen met asu, “water[loop]”, zodat de Thames de “kronkelende waterloop” of de “stroom met de vele meanders” zou zijn. In dat geval zou de naam van Temse geïnterpreteerd kunnen worden als “[nederzetting aan de] bocht van de stroom”, wat overigens een perfecte beschrijving is van de topografie van het Vlaamse scheldestadje. The Tower of London aan de Thames, via Stuart Hale Wil jij, net als Jacques R. Pauwels, zelf ook eens een gastartikel schrijven voor StedenTripper.com? Neem dan gerust even contact op!

Bekijken

Google Art Project: Vloek of Zegen?

Eerder vandaag lanceerde zoekmachine Google weer een nieuwe online dienst, Google Art Project, waarbij je vanuit je luie stoel diverse bekende musea kunt bezoeken. Waar de zoekmachine het eerder mogelijk maakte vrijwel heel Nederland en een aantal pretparken via Streetview te bekijken, worden hier nu nog eens zeventien interactieve musea aan toegevoegd. Via Google Art Project kun je virtueel door veertien Europese musea, drie musea in New York en eentje in Washington DC wandelen. Zo kun je de schilderijen in het Amsterdamse Van Goghmuseum of het Rijksmuseum bekijken. Hierbij is ook zoeken naar of inzoomen op kunstwerken, of het bekijken van de musemplattegrond mogelijk - Google heeft werkelijk overal aan gedacht. Voor- en Nadelen Het is een indrukwekkend initiatief van Google, dat in goed overleg met de 17 musea is opgezet. Je hoeft nu immers niet eens meer je stoel uit om The National Gallery in Londen te bezoeken, of uren bij de Uffizi Gallerij in Florence in de rij te staan. Hierin schuilt echter ook meteen het grootste nadeel. De online musea zullen namelijk vele bezoekers trekken die normaal gesproken niet naar een museum zouden gaan, maar ook veel bezoekers die dit anders 'offline' gedaan zouden hebben. Bij slecht weer of bij het zien van een lange rij wordt dan besloten om maar ergens anders naar toe te gaan - dat museum 'hebben we immers al op de pc bezocht'. Uiteraard is een virtueel museum niet hetzelfde als zelf door een museum lopen, maar het kan sommige mensen zeker aan het twijfelen brengen. En dat terwijl een museumbezoek al minder populair is dan we soms denken. Ons advies? Bekijk het museum dat je wilt gaan bezoeken alvast online, zodat je precies weet hoe je moet lopen als je eenmaal in het 'echte' museum bent aangekomen!

Bekijken

De Herkomst van Europese Stedennamen (deel 1)

De naam van een stad vertelt vaak al veel over de historie van een stad. Misschien niet altijd op het eerste gezicht, maar als je een stadsnaam gaat ontleden (dit wordt etymologie genoemd) blijken veel van deze namen eigenlijk heel logisch. De van oorsprong Vlaamse auteur Jacques R. Pauwels, schrijver van meer dan twintig boeken, waaronder Een geschiedenis van DE NAMEN van landen en volkeren, vertelt in dit gastartikel over de herkomst van tien Europese steden. En omdat dit bij de meeste steden niet in twee samen te vatten is, hebben we deze tien steden verdeeld over twee artikelen voor de echte cultuur- en historieliefhebber. In dit eerste deel meer over de oorsprong van de namen Rome, Verona, Venetië, Cadiz en Lyon. Rome (Italië) De naam van de Italiaanse hoofdstad verwijst naar verluidt naar de mythologische stichter, Romulus, en betekent dus “stad van Romulus”. Zowel de Grieken als Romeinen verklaarden graag op deze manier -met de hulp van een denkbeeldige 'eponieme', of 'naamgevende' held of godheid, de naam van een stad, land, of volk. De ware betekenis van de naam Rome komt echter uit de substraattalen die in Italië gesproken werden, nog voor het Indo-Europese Latijn in het land kwam opdagen. En van die substraattalen was zonder enige twijfel het Etruskisch de belangrijkste. Dat Rome een Etruskische naam zou zijn is op zich niet vreemd, want de Tibervallei lag binnen de invloedssfeer van de Etrusken, een volk dat door de Romeinen Tusci genoemd werd, een naam die nu nog voortleeft in Toscane. En we weten met zekerheid dat de eerste heersers van Rome -de veronderstelde navolgers van Romulus- Etrusken waren. De etruskische term ruma was de oorspronkelijke naam van de rivier de Tiber, en de betekenis ervan was “wateren die aan de oevers knagen”, of “wateren die de oevers uithollen”. Toen de Romeinen zich aan de oevers van die stroom kwamen vestigen en de naam ervan hoorden, deed dat vreemde woord hen denken aan het latijnse ruma, “moederlijke borst”. Deze interpretatio romana werd kracht bijgezet door het feit dat, precies op de plaats waar Rome werd gesticht, de Tiber een bocht maakt in de vorm van een vrouwenborst, waarbij het kleine Tibereiland deed denken aan de tepel. Het alleroudste deel van Rome, het zogenaamde “Rome van Romulus”, ontstond aan de oostelijke oever van de rivier, aan de voet van de Palatijn, en lijkt zich te hechten aan die kronkeling zoals een baby zich hecht aan de borst van zijn moeder. Deze topografische omstandigheden inspireerden waarschijnlijk de legende van de twee zuigelingen, Romulus en Remus. Bovendien had de term ruma ook nog een andere betekenis, namelijk “rots” of “heuvel”, waarbij aan de Palatijn wordt gedacht; op die manier bekeken, kan de naam Romulus ook geinterpreteerd worden als “hij die op de heuvel [de Palatijn] woont”. De bocht van de Tiber in Rome, met het Tibereiland Verona (Italië) / Bern (Zwitserland) Een term uit de oeroude substraattalen die voorkomt in vele Europese plaatsnamen is iber. De betekenis ervan is “land”, of nog specifieker “land omgeven door water”, “land nabij het water”, “vasteland”, “schiereiland”, en soms ook wel “eiland”. Een tekenend voorbeeld hiervan is Iberië, het gigantische schiereiland tussen de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan. Maar iber zit ook verscholen in Beiroet, de naam van een stad waarvan de historische kern op een pietluttig schiereilandje langs de Libanese kust ligt. Voor “water” bestonden er in de substraattalen erg veel uitdrukkingen. Eén van de meest voorkomende was onna - een verwante van het semitsche aïn, “water” of ”bron” – waarmee ooit eigenlijk iedere vloeistof bedoeld werd, bijvoorbeeld ook wijn. We herkennen dit onna in de moderne of Latijnse namen van talloze Europese rivieren, bijvoorbeeld Garonne en Zenne, Sonna in het Latijn. Namen die iber en onna combineren vinden we vooral terug bij steden die gelegen zijn binnen de meander van een rivier, waar het land (iber) letterlijk door water (onna) omgeven is. Een mooi voorbeeld is Verona, een stad die zich genesteld heeft binnen een kronkeling van de Adige. In de substraattalen verschilden de uitspraak van “b” en de “v” weinig of niet van elkaar (net als tegenwoordig nog in het Spaans). Dit maakt het meer aannemelijk dat de Romeinen de inwoners van Verona Beruenses noemden, en dat Verona in de Middelleeuwen in het Duits Bern genoemd werd. Het andere Bern, namelijk de Zwitserse hoofdstad, heeft trouwens dezelfde etymologie als Verona. Zijn historische stadskern is gelegen binnen een bocht van de Aar en is dus ook een iber-onna. Dat de naam Bern iets te maken zou hebben met beren is dus pure fictie. Andere grote en kleine Europese steden die zich gehecht hebben aan de kronkel van een rivier en wier naam bijgevolg “land omgeven door water” betekent zijn Brno, Bregenz, Péronne en Berlijn. In Duitsland komen toponiemen met iber, maar vooral eber, erg veel voor. Een voorbeeld hiervan is Eberstadt in het Land Baden-Württemberg. Met een everzwijn – Eber in het Duits – hebben dergelijke namen dus even weinig te doen als Bern met een beer. Verona, omgeven door de Adige, via Wikipedia Venetië (Italië) In de oude substraattalen was ook vin een term met de betekenis van “water”. Een voorbeeld hiervan ligt in de naam van mensen die in de Oudheid aan de noordkust van de Adriatische Zee thuishoorden. Ze werden door de Grieken Enètoi en door de Romeinen Veneti genoemd, en die naam had de betekenis van “mensen die nabij het water wonen” of ook wel “kustbewoners”. De metropool van dat volk was Aquileia, maar die havenstad werd in 452 na Christus door de Hunnen onder Attila in vuur en vlam gezet, en tegenwoordig zijn van Aquileia alleen nog de ruines te zien. De Veneti die de brand overleefden, vluchtten naar een eilandje in een lagune van de Adriatische Zee, dat aanvankelijk Rialto genoemd werd, van het latijnse rivus altus, “hoge oever”. Het duurde echter niet lang voordat de nieuwe thuishaven de naam van zijn bewoners overnam, en sindsdien is het wereldwijd bekend als Venetië. Middenin Venetië herinnert de naam van de Rialto Brug nog steeds aan het bescheiden begin van die prachtige stad. Toen Caesar Gallië ging veroveren, stootte hij op flinke weerstand bij een stam die eveneens de Veneti genoemd werd. Het ging echter met zekerheid niet om dezelfde Veneti die langs de noordkust van de Adriatische Zee woonden. Maar het waren wel mensen die terecht een naam droegen met de betekenis van “kustbewoners” of “mensen die nabij het water wonen”, want hun heimat was de streek rond het stadje Vannes, aan de kust van Bretagne. Ook elders in Europa woonden er toendertijd volkeren die de naam Veneti droegen, bijvoorbeeld de Keltische stam die thuishoorde aan de oevers van het Bodenmeer, dat in het Latijn bekend stond als Lacus Venetus. De Ponte Rialto in Venetië, via Wikipedia Cadiz (Spanje) De grote havenstad aan de Atlantische kust van Zuid-Spanje is waarschijnlijk de alleroudste stad van Europe. Cadiz werd gesticht door de Feniciërs, een volk dat thuishoorde langs de kust van de moderne staat Libanon, met name in steden zoals Byblos en Tyros. De Feniciërs waren de grote rivalen van de Grieken, en waren bekwame zeevaarders en handelaars. Net zoals de Grieken stichtten zij ook kolonies in verafgelegen gebieden, bijvoorbeeld in Spanje, waar zij waardevolle mineralen, zoals koper en tin gingen halen. Omstreeks het jaar 1.000 voor Christus vestigden de Feniciërs zich op een eilandje nabij de monding van de Guadalquivir. Deze vesting kreeg de naam Gadir, een woord dat in hun semitische taal de betekenis had van “muur”, in de trant van “ommuurde stad”, “fort” of “citadel”. Hiervan maakten de Grieken Gadeira en de Romeinen Gades, en op die manier ontstond uiteindelijk ook het Spaanse Cadiz. De Latijnse naam Gades was een meervoud, en dat was geen toeval, want de stad bevond zich eigenlijk niet op één, maar op meerdere eilandjes. Op eentje ervan lag de ommuurde stad zelf, op een ander een grote tempel, toegewijd aan de god Baal Melkart, die door de Grieken Heracles (of Hercules) genoemd werd. In de loop der tijden versmolten de vele kleine eilandjes echter tot het schiereiland waarop de moderne en interessante havenstad Cadiz zich nu bevindt. De Feniciërs stichtten nog andere versterkte steden waarvan de naam de term dor (of dir, of dur, want de klinker is in semitische talen niet zo heel belangrijk) bevat. Voorbeelden hiervan zijn Agadir en Mogador (nu Essaouira) in Marokko en de Siciliaanse havenstad Trapani, de “versterkte stad” (dor) aan de “kust” (panu). Het centrum van Cadiz, via Wikipedia Lyon (Frankrijk) Cadiz is mogelijk de oudste stad van Europa, maar ongetwijfeld bestonden er omstreeks het jaar duizend voor Christus in Europa nog veel meer grote nederzettingen. Hiervan bestond de architecturale infrastructuur, inclusief de versterkingen (palissades!), vrijwel uitsluitend uit hout; ze waren dus helemaal niet te vergelijken met de prachtige “steden” die toen al lang bestonden in Egypte en Mesopotamië, zoals Memphis en Babylon. In de Bello Gallico geeft Julius Caesar ons de Latijnse term voor dergelijke agglomeraties, die zich gewoonlijk op een hoogte bevonden: oppidum. Deze naam was de latijnse versie van appi-dunum, en daarin steekt dunum, een cognaat (verwante) van het arabische woord voor “stad”, medina, het engelse town, en eveneens het dur(um) dat ook al voorkwam in de naam van Cadiz. In Europa zijn er oorden bij de vleet, waarvan de naam de term dunum bevat, ook al is dat soms alleen duidelijk merkbaar in de oude Latijnse plaatsnaam. De Franse stad Lyon, gelegen op de samenvloeiing van Rhone en Saone, stond bij de Romeinen bijvoorbeeld bekend als Lugdunum. De stad, dunum, was toegewijd aan de gallische god van het licht, Lug, die door de Romeinen Mercurius (Hermes bij de Grieken) genoemd werd en volgens Caesar de belangrijkste god in het pantheon der Galliërs was. Lyon betekent “Stad van Lug”. Tegenwoordig staat Parijs bekend als de “Lichtstad”, maar 2.000 jaar geleden was Lyon dus de “stad van het licht”, of tenminste toch de “stad van de god van het licht”. “Stad van Lug” is echter ook de betekenis van talrijke andere steden, doorgaans gelegen op heuvels, die door de Romeinen Lugdunum genoemd werden. Voorbeelden zijn het Franse Laon en het Nederlandse Leiden, Lugdunum Batavorum, het “Lugdunum der Bataviërs”. Wat dunum betreft, die term zit verstoken in de namen van honderden Europese plaatsnamen: Thuin en Dinant in België; Yverdon en Thun in Zwitserland; Dun, Dinan, Liverdun, Issoudun, en Verdun in Frankrijk; en Dundee, Dunbar, Dumbarton, Dumfries, Dunhill, Dunlop, Dunfermline, Edinburgh, Aberdeen, en Wimbledon in Groot-Britannie. Romeins amphitheater in Lyon, via Voila Zoals je ziet zijn veel oude Europese stedennamen dus erg logisch gekozen, zo ook bij deze vijf andere Europese stedennamen. Ook dit artikel is door Jacques Pauwels geschreven.

Bekijken

Foto Vrijdag: Het Mooiste Bankje van Londen

Als je op bezoek bent in een grote stad, wil je er graag zoveel mogelijk van zien. Als je er woont, wil je er juist meestal af en toe uit, om aan de drukte te ontkomen. Londenaren kunnen dit uitstekend doen op Hampstead Heath, waar Matthew Dent een bankje met het perfecte stadsuitzicht fotografeerde. Het bankje op de foto, dat werd verkozen tot één van de mooiste lezersfoto's van The Telegraph van 2010, is naar ons idee één van de mooiste van Londen. Volgende week vind je hier weer een nieuwe foto. Zelf een foto insturen en daarmee kans maken op 25 Euro? Dat kan! Iedere maand verloten we namelijk vier Irischeques van 25 Euro onder alle reistips, fotos, suggesties, reacties en reisverhalen die wij hebben ontvangen. Meedoen kan hier!

Bekijken

Actieve Stedentrips: de Beste Stadsduikplekken van Europa

Hoewel veel mensen tijdens een stedentrip voornamelijk gaan shoppen, zijn er natuurlijk ook genoeg mensen die hun stedentrip graag combineren met sportieve uitstapjes. Zoals duiken, bijvoorbeeld. De Rode Zee, de Indische Oceaan en de Caraiben staan dan wel bekend als de beste duikplekken ter wereld, ook in Europa kun je schitterend duiken. Op diverse plekken kun je afdalen naar indrukwekkende scheepswrakken, of kleurrijke riffen met veel onderwaterleven. En als je dat dan kunt combineren met een stedentrip, is het helemáál perfect. 1. Oslofjord Oslo, Noorwegen Veel mensen zullen de Noorse stad Oslo niet direct linken aan duiken, maar het Oslofjord, waar de stad aan ligt, is één van de mooiste en meest gevarieerde duikgebieden van Europa. De steile fjordwanden zorgen voor veel begroeiing in het verrassend heldere water, wat uiteraard diverse vissoorten aantrekt. Ook liggen er in het Oslofjord diverse wrakken, waaronder het Duitse schip Selma, dat in de Tweede Wereldoorlog is gezonken. Doordat dit munitieschip op 17 meter diepte ligt, is deze ook voor beginnende duikers te bereiken. Geen wonder dus dat Oslo liefst 25 duikverenigingen telt. Er zijn maar weinig plaatsen op de wereld waar je tijdens een stedentrip zowel onder water, als boven water schepen kunt bekijken. Meer informatie: Visit Norway en Scubish. Ook boven het water is te zien dat Oslo een duikstad is, via Tim Burns 2. Ustica Palermo, Italië Voor de kust van het Italiaanse eiland Sicilië ligt een nog kleiner eilandje, Ustica. Dit vulkanische eilandje telt ongeveer 1.300 inwoners, maar tussen tot de middeleeuwen was dit vele malen hoger. Vanuit de havenstad Palermo, dat met 650.000 inwoners alles behalve klein te noemen is, vaar je in anderhalf uur naar Ustica. Rondom Ustica zijn meerdere duikstekken, waarvan het gevarieerde Secca della Colombara misschien wel de bekendste is. Ook de grotten van Gamberi staan bekend als een schitterende plek om te gaan duiken. Meer informatie: Orcasub en Duiken Magazine. Ustica bij zonsondergang, via C Dog Pirate 3. Riou Marseille, Frankrijk De Zuid-Franse stad Marseille is al ruim 2.500 jaar oud en staat voornamelijk bekend om haar enorme haven. Waar veel mensen in het centrum van de stad of in de haven zelf blijven, kun je er ook voor kiezen om per boot naar Riou te varen, dat een paar kilometer uit de kust van de havenstad ligt. Bij Riou, maar ook bij de nabij gelegen eilandjes Jaire, Maire en Calseraigne, zijn diverse riffen en vooral veel scheepswrakken te vinden. Veel van de duikstekken nabij Marseille zijn zowel voor beginners als ervaren duikers goed te doen, en daardoor uitstekend te combineren met een stedentrip. Meer informatie: Diveheads en Marseille Tourisme. Ook grotduiken behoort tot de mogelijkheden in Marseille, via Benoit 4. HMS Maori Valletta, Malta Malta staat bekend als het duikwalhalla van de Middelandse Zee, maar het is ook een perfecte bestemming voor een korte stedentrip. Door de eeuwen heen zijn diverse volkeren de baas geweest op Malta, wat het eiland een unieke cultuur en taal gegeven heeft. De hoofdstad Valletta is perfect geschikt om te voet te verkennen, en kent veel 16e en 17e eeuwse gebouwen. Rondom Malta (en het aangrenzende Gozo) zijn ruim 100 duikstekken te vinden, waaronder veel wrakken. Voor een wrakduik hoef je Valletta echter niet eens uit, want zelfs in de haven van de stad is dit mogelijk. De HMS Maori ligt bijvoorbeeld in de ondiepe wateren van de Maltese hoofdstad. Meer informatie: Divesite Directory en Duiken op Malta. Eén van de vele wrakken bij Malta, via Duikvakanties 5. Kintyre & Akka Glasgow, Schotland Ook het Schotse Glasgow is een stad die je niet direct associeert met duiken. De stad ligt aan de rivier de Clyde, die in het verleden door veel handelsschepen gebruikt werd om, via de baai Firth of Clyde, de Ierse Zee te bereiken. Deze vroegere handelsgeest is nog steeds duidelijk aanwezig in het straatbeeld van de stad, maar ook op de bodem van de Firth of Clyde. Twee voorbeelden hiervan zijn de SS Kintyre en de Akka, twee vrachtschepen die in de jaren '50 de haven van Glasgow niet wisten te bereiken. Met name de Akka schijnt een prachtige duikstek te zijn. Overigens kun je ook in Saint Abbs, nabij Edinburgh, erg goed duiken. Meer informatie: Visit Scotland en Divesite Directory. De baai Firth of Clyde, via Awesome Stories Combineer jij ook graag duiken (of een andere activiteit) met een stedentrip? Dan horen we graag wat je favoriete stad is!

Bekijken